Horretarako, 1970eko hamarkadako bi pentsalari feminista italiarren testuetatik abiatzen naiz, Silvia Federici eta Mariarosa Dalla Costaren testuetatik, lagungarriak baititut bideoan eta performancean oinarritutako nire praktikatik erakusteko etxeko zainketa- eta mantentze-lana bazterrekotzat jotzen dela gure gizartean, “borroka sozial” edo “politikoaren” ardatz hartzen diren beste batzuk ez bezala.

Etxeko espazioa berrinterpretatzea, soziabilitate modu berri bat sortu ahal izateko berdintasunezko espazio bat bilatuz. Lan ikusezina ikusgai bihurtzea: eta ikuspegi sozialetik ikusaraztea, argitara ateratzea da, “agorara”. Garbitzea, janaria prestatzea edo etxea txukun izatea baino askoz gehiago da lan hori: eguneroko lanarekin soldata irabazten dutenentzako mantentze psikologikoa, emozionala eta sexuala egitea ere bada.

Kartzela hori nola irauli bilatu behar da, sukaldetik eta logelatik kanpo eraman borroka, kaleetaraino.